Στον ρόλο της μαντάμ Σουσούς η Μαίρη Αρώνη

Δημήτρης Ψαθάς και Μαίρη Αρώνη

Η Μαίρη Αρώνη υπήρξε μια ξεχωριστή, σπουδαία θεατρική ηθοποιός. Είχε φινέτσα, ταλέντο και μεγάλη θεατρική παιδεία. Με ιδιαίτερη ευχέρεια κινήθηκε από δραματικούς σε κωμικούς ρόλους, από Σαίξπηρ μέχρι Ψαθά, και άφησε μοναδικές ερμηνείες.
Ευτυχώς για μας δεν ήταν μόνον θεατρική ηθοποιός. Πέρασε από τον κινηματογράφο δημιουργώντας ανάγλυφους χαρακτήρες (η Πάστα Φλώρα πρώτη και καλύτερη) και από το ραδιόφωνο που οι θεατρικές εκπομπές του κατέγραψαν σπουδαίες παραστάσεις και ερμηνείες ηθοποιών.
Η Μαίρη Αρώνη και η Κατερίνα Ανδρεάδη ήταν οι πρώτες που ερμήνευσαν στο σανίδι τον ρόλο της μαντάμ Σουσούς. Η Μαίρη Αρώνη ερμήνευσε τη μαντάμ Σουσού στο ραδιοφωνικό μικρόφωνο. Μαζί της σπουδαίοι ηθοποιοί του θεάτρου: Απόστολος Αυδής, στον ρόλο του Παναγιωτάκη, Βέρα Δεληγιάννη, Γιώργος Δάνης, Μιχάλης Καλογιάννης κ.ά.

---

Για την πρώτη τηλεοπτική Μαντάμ Σουσού, που τόσο πετυχημένα ενσάρκωσε η Άννα Παϊτατζή, μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ.

Σιμωνίς, η βασιλόπαις του Βυζαντίου

Η Ζωή Καρέλλη μάς παρέδωσε ένα συγκλονιστικό θεατρικό έργο ζωντανεύοντας με την πένα της την τραγική ιστορία της Σιμωνίδας, της κόρης του βυζαντινού αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου, που παιδί ακόμα έγινε σύζυγος τού κατά σαράντα χρόνια μεγαλύτερού της κράλη Σέρβων.

Το έργο ανέβηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το 1966, σε σκηνικά και κοστούμια Δημήτρη Μυταρά και σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου, στην κεντρική σκηνή της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Λίγο αργότερα ηχογραφήθηκε για το ραδιόφωνο.

Μαντάμ Σουσού, μια επιτυχημένη σειρά της ασπρόμαυρης τηλεόρασης από την οποία δεν σώζεται ούτε ένα επεισόδιο

Μαντάμ Σουσού, τηλεοπτική σειρά 1972-1973

Πρώτη τηλεοπτική Μαντάμ Σουσού ήταν η Άννα Παϊτατζή. Ο ρόλος της πήγαινε γάντι και το ταλέντο της τον απογείωσε. Η επιτυχία της ήταν μεγάλη, όπως και η πρόκληση, γιατί τον ρόλο είχαν σφραγίσει μεγάλες πρωταγωνίστριες: η Μαρίκα Νέζερ στην επιθεώρηση και στον κινηματογράφο, η Κατερίνα Ανδρεάδη και η Μαίρη Αρώνη στο θέατρο και η Γεωργία Βασιλειάδου στο ραδιόφωνο.
Η Άννα Παϊτατζή ήταν μια πολύ εύστοχη επιλογή του ίδιου του Δημήτρη Ψαθά, ο οποίος, για να καταλήξει, πέρασε οντισιόν γνωστές ηθοποιούς της εποχής.

Αλέξης Σολομός – 1918-2018 εκατό χρόνια από τη γέννηση του ποιητή του θεάτρου

 

«Η σύντομη αυτή ομιλία μου δεν είναι ιστορικό μελέτημα, απλώς ένα εγκώμιον για τον Αλέξη Σολομό, τον μεγάλο Έλληνα καλλιτέχνη που με το χιούμορ του –συνειδητά προτάσσω την αρετή του αυτή– το βάθος της σκέψης του, την ευφάνταστη ευρηματικότητα του, την αγάπη του για τον άνθρωπο και την πνευματική σύλληψη της ζωής που πέτυχε να προβάλει μέσα από το έργο του, καθίσταται ένας μεγάλος ποιητής του θεάτρου. Τον ευχαριστούμε για ό,τι μας χάρισε», είπε ο σκηνοθέτης και πρόεδρος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Σπύρος Ευαγγελάτος, τελειώνοντας την ομιλία που εκφώνησε στις 25 Μαΐου 1997, κατά την αναγόρευση του Αλέξη Σολομού σε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

---

Ένα από τα έργα που έγραψε ο Αλέξης Σολομός είναι «Ο τελευταίος Ασπροκόρακας», μια σάτιρα της αστικής οικογένειας. Το έργο ανέβηκε τον Αύγουστο του 1944, Κατοχή ακόμα, σε ένα υπαίθριο θέατρο της οδού Χέιδεν. Η θεατρική κριτική της εποχής διχάστηκε. Το Βήμα το χαρακτήρισε σαν την πιο αξιόλογη κωμωδία της νεοελληνικής δραματουργίας, ενώ τα Νέα έγραψαν ότι το έργο έπρεπε να είχε σκιστεί προτού παιχτεί.
Μπορείτε να το ακούσετε ΕΔΩ, από την εκπομπή Θεατρική Βραδιά. Πρόλογος και σκηνοθεσία του Αλέξη Σολομού. Στη ραδιοφωνική παράσταση παίζουν οι ηθοποιοί Ελένη Χατζηαργύρη, Λυκούργος Καλλέργης, Στέλιος Βόκοβιτς, Κάκια Παναγιώτου, Άννα Φόνσου, Χρήστος Πάρλας, Γιώργος Γεωγλερής, Γιάννης Αργύρης και άλλοι.

---

• Βιογραφία του Αλέξη Σολομού
• Άρθρο της Δώρας Χειράκη από τον ιστότοπο της ΕΡΤ
• Αποσπάσματα από συνέντευξή του στο Βήμα τον Οκτώβριο του 1999
• Ομιλίες του Σπύρου Ευαγγελάτου, του Βάλτερ Πούχνερ και του τιμώμενου Αλέξη Σολομού κατά την αναγόρευσή του ως επίτιμου διδάκτορα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, τον Μάιο του 1997.

Ο Ορφέας στο ΕΙΡ

Η Δέσπω Διαμαντίδου, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ και η Μελίνα Μερκούρη ηχογραφούν το έργο «Ο Ορφέας στον Άδη» του Τένεσι Ουίλιαμς, που θα μεταδοθεί για πρώτη φορά από το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας στην εκπομπή Το θέατρο της Τετάρτης, το 1960. Η μετάφραση είναι του Νίκου Γκάτσου και η σκηνοθεσία του Μήτσου Λυγίζου.

Θάνος Κωτσόπουλος

Ο Θάνος Κωτσόπουλος ως Κλαύδιος στην παράσταση του Άμλετ που ανέβηκε στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού στις 8 Δεκεμβρίου 1955.

«Η επιτυχία είναι ο κίνδυνος των κινδύνων στη νεότητα. Πρέπει, όταν αυτή έρθει, να στυλωθεί κανείς και να την πολεμήσει με σκληρή αυτοκριτική και με θηριώδη εργατικότητα, αλλιώς θα γίνει σκλάβος σ’ όλη του τη ζωή στην αυταρέσκεια και σ’ εκείνους που τους αρέσει σήμερα και δεν τους αρέσει αύριο. Σ’ αυτούς που τον διορίζουν και τον παύουν κατά τα κέφια τους και που υποχρεώνεται να τους κολακεύει ες αεί.
Ο ηθοποιός δεν έχει ανάγκη από τεχνάσματα και προστασίες, όταν αξίζει. Πρέπει όμως να έχει μία σχεδόν μεταφυσική πίστη στη δουλειά του, μίαν απόλυτα δική του μυστική ανάγκη να ’ναι αυτό που πρέπει να ’ναι, δηλαδή αληθινός καλλιτέχνης, ανεξάρτητα αν του το αναγνωρίζουν ή όχι. Διαφορετικά θα βουλιάξει μες στις ευκαιρίες του επαγγέλματος και θα χαθεί».

Απόσπασμα από τον πρόλογο του Θάνου Κωτσόπουλου στην επανάληψη της ραδιοφωνικής παράστασης του Άμλετ με τον Αλέξη Μινωτή ως Άμλετ και τον Θάνο Κωτσόπουλο ως Κλαύδιο από το Τρίτο Πρόγραμμα.
Τη δεκαετία του ’90 το Τρίτο Πρόγραμμα παρουσίαζε κάθε εβδομάδα ένα θεατρικό έργο από το αρχείο της ΕΡΑ. Την παράσταση προλόγιζε ένας από τους ηθοποιούς της ραδιοφωνικής παράστασης. Όλοι μιλούσαν για το παρελθόν και τις αναμνήσεις τους. Ο Θάνος Κωτσόπουλος ήταν ο μόνος που απευθύνθηκε στους νέους.