Η συζήτηση μεταδόθηκε ζωντανά και μπορείτε να την ακούσετε
ΕΔΩ
Μήνας: Νοέμβριος 2018
Οι Proud Seniors παρουσιάζουν την έρευνα «Βούρλα» και σας προσκαλούν
Από την κυκλοφορία του βιβλίου πέρσι αποφασίσαμε με τον ιδρυτή των Proud Seniors Greece Γιάννο Κανελλόπουλο να κάνουμε μία παρουσίαση της έρευνας Βούρλα υπό την αιγίδα των Proud Seniors Greece, καθώς ένας από τους σκοπούς του βιβλίου είναι ν’ ανοίξει μια συζήτηση με ομάδες για το χτες και το σήμερα (πόρνη/εργάτρια του σεξ, σωματεμπορία/trafficking κ.λ.π.)
Κύριος σκοπός του είναι να αποτίσει φόρο τιμής στα βασανισμένα πλάσματα, που η διπλή ηθική της κοινωνίας και της πολιτείας είχε καταδικάσει, με τον εγκλεισμό και την πορνεία, να ξεχάσουν ότι είναι ανθρώπινα πλάσματα.
Τα Βούρλα ήταν ένα διαρκές έγκλημα κατά των έγκλειστων γυναικών. Εργολάβοι, επιχειρηματίες, πολιτικοί, τραπεζίτες, ο δήμος του Πειραιά, η αστυνομία ευθύνονται άμεσα ή έμμεσα για τη δημιουργία και τη διατήρηση αυτού του αίσχους επί εξήντα χρόνια.
Πίσω από την ψηλή μάντρα, που χώριζε το μπορντέλο από την κοινωνία, ψωνίσματα, ναρκωτικά, ξύλο, αλλά και συμπόνια και μεγαλείο. Ξεχείλιζε η ανάγκη «Κάτι να μείνει από μένα, όταν θα ’χω φύγει από τη ζωή».
Αυτά και άλλα θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε μετά την παρουσίαση με προβολή εικόνων, που θα γίνει την Πέμπτη 29 Νοεμβρίου, στις 7.30 μ.μ., στο Booze Upstairs (Κολοκοτρώνη 57). Μαζί μου στο πάνελ θα είναι η Ζωή Νικητάκη, αφηγήτρια και ζωγράφος και ο Π.Μ. Ζερβός, συγγραφέας.
Είστε ευπρόσδεκτοι!
Νυχτερινή περιπέτεια
Το Σάββατο ανακάλυψα μία παλιά ελληνική ταινία του 1954, τη «Νυχτερινή περιπέτεια». Λέω «ανακάλυψα» γιατί δεν την είχα δει ποτέ, αλλά ούτε και τη γνώριζα. Παίζουν παλιοί, γνωστοί και αγαπημένοι ηθοποιοί (Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μαρία Αλκαίου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Νίκος Τζόγιας), αλλά και ηθοποιοί της θεατρικής σκηνής και του ραδιοφωνικού θεάτρου που έχουν παίξει σε ελάχιστες ταινίες, όπως ο καταπληκτικός Μιχάλης Καλογιάννης και ο Γιάννης Αποστολίδης. Ανάμεσα σ’ αυτά τα μεγάλα και σπουδαία ονόματα ήταν και το όνομα της Νταίζης Μαυράκη, της σταρ Ελλάς των πρώτων μεταπολεμικών καλλιστείων, και μάλιστα σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Συμπτώσεις. Την επόμενη μέρα διάβασα ότι το πρωί του Σαββάτου έγινε η κηδεία της Νταίζης Μαυράκη, που πέθανε την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου, πλήρης ημερών.
Η μουσική της ταινίας είναι του Μάνου Χατζιδάκι. Η ηχογράφηση έγινε ειδικά για την ταινία και στα δύο πιάνα έπαιζαν ο συνθέτης και ο Αργύρης Κουνάδης. Η έκπληξη ήταν ότι το σενάριο και τη σκηνοθεσία υπέγραψε ο Άγγελος Τερζάκης. Είχε παρακολουθήσει μαθήματα κινηματογράφου στην Ιταλία και η «Νυχτερινή περιπέτεια» ήταν η πρώτη και μοναδική του ταινία.
Σενάριο: Άγγελος Τερζάκης
Σκηνοθεσία: Άγγελος Τερζάκης
Από τα πιάτα «Κεραμεικός» στους Παρθενώνες του Κανελλόπουλου και στις αναγούλες του εθνάρχη
Σας έχω μιλήσει για της γιαγιάς μου το μπουγαδοκόφινο, για το Τετράδιον Γλυκισμάτων της και για τις κότες στην αυλή του κολωνακιώτικου σπιτιού. Σήμερα θα γνωρίσετε τα πιατικά της.
1956
Τα πιατικά Κεραμεικός ήταν το καθημερινό σερβίτσιο αρκετών αστικών νοικοκυριών. Είχαν καλή ποιότητα, καλή εμφάνιση και καλή τιμή. Σήμα κατατεθέν ήταν ο περίφημος μαρμάρινος ταύρος από τον περίβολο του Διονυσίου του Κολλυτέως, ο οποίος είναι το σήμα του πανάρχαιου αθηναϊκού νεκροταφείου του Κεραμεικού.
KERAMIKOS, Made in Greece.
Αίθριο Μουσείου Κεραμεικού
Το εργοστάσιο Κεραμεικός βρισκόταν στην Πειραιώς. Εγκαινιάστηκε το 1909 και έφερνε τις πρώτες ύλες από τη Μήλο. Σύντομα ξεχώρισε για τα καλά του προϊόντα.
Διαβάστε τη συνέχειαΣτη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγιού
Στα καλά καθούμενα
Οδός Ηρακλείτου
Ο φωτογράφος στέκεται λίγο πριν από τα σκαλιά της Ηρακλείτου, κοιτάζοντας προς τη Σόλωνος. Στη μαρμάρινη στήλη δεξιά, κολλημένη και στους δύο γωνιακούς τοίχους, μία αφίσα που διαφημίζει κάποια συναυλία. Η χαμηλή ανάλυση της φωτογραφίας δεν βοηθάει να ξεχωρίσουμε παρά τις λέξεις [Δήμου] Αθηναίων, συναυλ…αι (συναυλίαι) , …αμενής (Δεξαμενής).
Το ίδιο σημείο σήμερα. Το κτίριο δεξιά εξακολουθεί να υπάρχει, είναι περιποιημένο και καθαρό, μόνο που δεν έχει πια μπροστά του την αυλή, τις μαρμάρινες στήλες με τις διακοσμητικές υδρίες και το κιγκλίδωμα.
Η Θέμις ψάχνει στέγη – το μέγαρο και τα μεγαλόπνοα σχέδια, η μετακόμιση, η ταλαιπωρία και η επιστροφή
Στις αρχές της δεκαετίας του ’30, ήρθε στην επιφάνεια το ζήτημα της στέγασης των δικαστηρίων. Το κτίριο του Πρωτοδικείου στις οδούς Σανταρόζα-Σταδίου-Αρσάκη, ταλαιπωρημένο από τη μεγάλη χρήση και εντελώς ασυντήρητο, είχε γίνει σαράβαλο.
Η κυβέρνηση Βενιζέλου αποφάσισε να χτίσει νέο δικαστικό μέγαρο. Λεφτά δεν είχε, αλλά αυτό δεν φάνηκε να μπαίνει εμπόδιο στο όραμά της. Αποφάσισε να κατεδαφίσει το κτίριο Βάιλερ, το παλιό Στρατιωτικό Νοσοκομείο στου Μακρυγιάννη, και να ανεγείρει εκεί το νέο δικαστικό μέγαρο· κι επειδή ο χώρος δεν θα έφτανε, θα γίνονταν απαλλοτριώσεις των γύρω οικοπέδων. Μόνον η δαπάνη των απαλλοτριώσεων έφτανε τα 15 εκατομμύρια.
Η απόφαση αυτή, που πάρθηκε χωρίς ιδιαίτερη μελέτη και σχεδιασμό και χωρίς οι αρμόδιοι να συμβουλευτούν ή έστω να λάβουν υπόψη τούς άμεσα ενδιαφερόμενους, τους δικηγόρους, θα δημιουργούσε, εκτός των άλλων, απίστευτες ανακατατάξεις, μια και όλα τα δικηγορικά γραφεία και οι διάφορες υπηρεσίες βρίσκονταν στο κέντρο της πόλης.
Επίσης καταδίκαζε σε κατεδάφιση δύο ιστορικά κτίρια: το κτίριο του Πρωτοδικείου, το οποίο στεγαζόταν στο κτίριο του παλιού Βασιλικού Τυπογραφείου-Λιθογραφείου, που χτίστηκε το 1835, και το συνομήλικό του κτίριο Βάιλερ, το παλιό Στρατιωτικό Νοσοκομείο και πρώτο νοσοκομείο της Αθήνας, που σήμερα στεγάζει το Κέντρο Μελετών Ακροπόλεως.
Το έχουμε ξαναπεί ότι οι νεοέλληνες απαξιώνουν την παλαιότητα στο όνομα αυτού που αποκαλούν εκσυγχρονισμό και πρόοδο, όπως οι μετεπαναστατικοί πρόγονοί μας την περιφρονούσαν μπροστά στην αρχαιοπληξία. Όσο για το συμφέρον, αυτό σπανίως περιφρονείται.
Στο νέο δικαστικό μέγαρο θα στεγάζονταν όλα τα δικαστήρια της πρωτεύουσας, Ειρηνοδικείο, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος. Θα μεταφερόταν επίσης το Υποθηκοφυλάκιο, θα στεγαζόταν το τμήμα Μεταγωγών και θα φτιάχνονταν κρατητήρια και μικρές φυλακές, για να μη μεταφέρονται οι υπόδικοι σε κάθε διακοπή της δίκης τους πίσω στο σωφρονιστικό κατάστημα. Και όλα αυτά θα γίνονταν μέσα σε τέσσερα χρόνια!
Διαβάστε τη συνέχεια
Φουτουρισμός, φασισμός και μπανάνες στιφάδο!
Η ταβέρνα του Σιλιβάνη, βρισκόταν στο Κουκάκι, στη συμβολή Δυοβουνιώτου και Αμυνάνδρου, και ήταν ονομαστό μαγαζί. Η ταβέρνα δεν υπάρχει πια, αλλά, αν δεν κάνω λάθος, το όνομα Σιλιβάνης συνεχίζει δραστηριότητα στη Λούτσα. Στην περίοδο του Μεσοπολέμου η ταβέρνα του Σιλιβάνη ήταν καλλιτεχνικό και λογοτεχνικό στέκι. Κώστας Βάρναλης, Φώτος Γιοφύλλης, Πωλ Νορ… Μετά τον πόλεμο, το 1947, εκεί έκανε την πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση ο Άκης Πάνου. Καλές συστάσεις.
Μια βραδιά, όμως, στις αρχές του Φλεβάρη του 1933, οι θαμώνες δεν εμφανίστηκαν, γιατί η ταβέρνα φιλοξένησε μια περίεργη παρέα με ανάλογα γούστα.
Για αρχή ήρθαν θαλασσινά με φύκια σε σάλτσα πορτοκάλι και ποτήρια γεμάτα ξίδι.
Ακολούθησαν καναπεδάκια με ταραμά πάνω σε επτάζυμο αγριοπαξιμάδι, που ονομάζονταν «Κυρία επί καναπέ».
Έπειτα ήρθαν τα κυρίως φαγητά, που ήταν ψητά ψάρια και αρνάκι του γάλακτος. Μόνο που τα ψάρια είχαν εκρηκτική σάλτσα και το αρνάκι ήταν γαρνιρισμένο με ψητά ζουμπούλια, στυπόχαρτο και χαρτάκια.
45
HELLAS SPECIAL 