Στο Ράδιο Σίτυ, ωραία μου κυρία

Το μεγάλο γεγονός του Οκτωβρίου του 1965 ήταν η πρώτη προβολή του έργου «Ωραία μου κυρία» στο Ράδιο Σίτυ. Η εταιρεία Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης που έφερε την ταινία στην Ελλάδα διοργάνωσε ένα μεγάλο κοσμικό γεγονός, αντάξιο του έργου, με βασιλιάδες, υπουργούς, διπλωμάτες, στρατιωτικούς, ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων, εξέχοντα μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας και με χρυσοχέρες κυρίες της οργανωτικής επιτροπής που ετοίμασαν πλούσιο μπουφέ.

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 1965, η πρώτη επίσημη προβολή του «Ωραία μου κυρία» στο Ράδιο Σίτυ.

Μέχρι και οι πρωταγωνιστές της ταινίας είχε αναγγελθεί ότι θα έρχονταν και αναμενόταν τηλεγράφημά τους, αλλά την τελευταία στιγμή μας συγχωρείτε, κάποιο εμπόδιο…
Ήταν η εποχή που ο συνδυασμός κοσμικότητας και φιλανθρωπίας ήταν πολύ καθώς πρέπει. Κυρίες με γούνες και διαμαντικά συγκεντρώνονταν σε φιλανθρωπικά τέια-πινάκλ, τέια-μπριτζ και τα τοιαύτα, όπου αφού έπιναν ένα τσάι στα γρήγορα, στρώνονταν στην πράσινη τσόχα. Και χαρτάκι έπαιζαν και κοινωνικό έργο πρόσφεραν.

Στις 14 Οκτωβρίου 1965 δόθηκε η αβάν πρεμιέρ για τους δημοσιογράφους και τους κριτικούς. Την επομένη έγινε η επίσημη πρώτη για την αφρόκρεμα του τόπου. Οι πρωταγωνιστές της ταινίας μπορεί να μην ήρθαν, αλλά το βασιλικό ζεύγος παρέστη. Παρόντες και ο μαέστρος της αποστασίας Μητσοτάκης με τον Αλαμανή (από τους πρώτους αποστάτες βουλευτές της Ένωσης Κέντρου), και ο Κανελλόπουλος με τους Παρθενώνες του και ο Αθανασιάδης-Νόβας, που στα Ιουλιανά του κόλλησαν το παρατσούκλι ο Γαργάλατας… Με τέτοια αφρόκρεμα κάτι ήξεραν οι πρωταγωνιστές που δεν ήρθαν. Η χούντα ήταν ενάμιση χρόνο μακριά. Οι εισπράξεις πήγαν στο Νοσοκομείο Παίδων.

Και με την ευκαιρία να σημειώσω ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα δεν είχαμε βασίλισσες στον τόπο μας. Μόνον βασιλιάδες. Οι Έλληνες αποκαλούσαν βασίλισσα τη σύζυγο του κάθε βασιλιά όπως ο Αντωνάκης Κοκοβίκος αποκάλεσε στρατηγίνα τη γυναίκα του τσεκουράτου. Η βασιλική σύζυγος δεν είχε κανέναν πολιτικό ρόλο. Εκτός από τη Φρειδερίκη που έχωνε τη μύτη της παντού και η οποία όταν έπαψαν να την αποκαλούν βασίλισσα λόγω της χηρείας και της διαδοχής, πήρε τον τίτλο της βασιλομήτορος κι εξακολούθησε την ίδια δουλειά.