Στη δικηγορία μαθαίνεις ότι οι ποινικές δίκες κινδυνεύουν κυρίως από τους μάρτυρες υπεράσπισης. Στη ζωή μαθαίνεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι προτιμότερο να σε κατηγορήσουν, παρά να σε συστήσουν – καλύτερα να μην πουν τίποτα. Στην Ελλάδα μαθαίνεις ότι το να σε τιμήσουν δεν έχει πάντα θετικό πρόσημο – καλύτερα να μην κάνουν τίποτα.
Το απαστράπτον άγαλμα προς τιμήν της Μαρίας Κάλλας, για τα 100 χρόνια από τη γέννησή της, που αποκαλύφθηκε την Παρασκευή 8 Οκτωβρίου, στον ελαιώνα του Πικιώνη, απέναντι από την είσοδο του Ωδείου του Ηρώδου του Αττικού, δεν έχει καμία σχέση με τη λάμψη της αξέχαστης ντίβας ούτε καμία ομοιότητα. Δεν είναι καθόλου λίγοι αυτοί που δήλωσαν σε ποικίλους τόνους πόσο πολύ δεν τους αρέσει.
Ας μη βάλω καμία φωτογραφία του. Κυκλοφορούν πολλές στο διαδίκτυο και θα το έχετε δει. Προτιμώ να διαλύσω τις δυσάρεστες εντυπώσεις με μία πανέμορφη φωτογραφία της Μαρίας Κάλλας σε κάποια στιγμή απόλαυσης.
Αν προτιμάτε ένα νόστιμο φαγητό, δοκιμάστε ένα πιάτο που απολάμβανε ιδιαίτερα η Μαρία Κάλλας και να το μαγειρεύει και να το τρώει.
Τα ταλιολίνι ογκρατέν ήταν μία από τις μικρές απολαύσεις της – πραγματικά μικρή, γιατί είχε την αυτοπειθαρχία να τρώει μόνον δυο-τρεις πιρουνιές.
Θα βρείτε τη συνταγή ΕΔΩ, στο τέλος ενός άρθρου για τη σχέση της ντίβας με την κουζίνα.
HELLAS SPECIAL 