Τετάρτη 7 Οκτώβρη 2020 – Η μέρα που η Ελλάδα καταδίκασε τον ναζισμό

Η εντυπωσιακή εικόνα του πρωτοσέλιδου της Αυγής, Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2020.

Από τα μαύρα σύννεφα της πρώτης επίσκεψης του Γκέμπελς στον τόπο μας επί δικτατορίας του Μεταξά, από τον Εμφύλιο, τα σκληρά μετεμφυλιακά χρόνια, τον ΙΔΕΑ, το παρακράτος, τη χούντα, ως την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής οι προδότες, οι δωσίλογοι, οι συνεργάτες των Γερμανών κέρδιζαν αναίσχυντα σε βάρος των έντιμων ανθρώπων και της Δημοκρατίας.
Μετά την απελευθέρωση δεν τιμωρήθηκαν.

Ελευθερία, 31-12-1950

Και όσοι τιμωρήθηκαν ήταν σαν να μην τιμωρήθηκαν, αφού σε λίγο καιρό, τους χαρίστηκαν οι ποινές και αποδόθηκαν στην κοινωνία καθαροί. Τα πιστεύω τους συνοψίζονται στη φράση που απεύθυνε, μέσα στο δικαστήριο, οργίλος ο συνήγορος του αρχιδολοφόνου Λάμπου και των βασανιστών της Ειδικής, προς τον πατέρα ενός δολοφονημένου νέου: «Η μεγίστη πλειοψηφία των Ελλήνων ευγνωμονεί βαθέως τους γερμανούς, τα τάγματα ασφαλείας και την Ειδικήν δια τα μπλόκα και τας εκτελέσεις».

Ριζοσπάστης, 28-10-1945

Ο Κώστας της Αμαλίας

Σήμερα έφυγε πλήρης ημερών η Αμαλία Μεγαπάνου. Ξέχωρα από το συγγραφικό της έργο, τη γνωρίζουμε ως πρώην σύζυγο του εθνάρχη. Το ερώτημα είναι γιατί μια μεγαλοαστή, τόσο καλλιεργημένη, φινετσάτη και όμορφη του είπε το ναι.
Η φινέτσα της συζύγου του υπογράμμιζε την παντελή έλλειψή της στον εθνάρχη. Το «σκασμός, Αμαλία» είναι γνωστό. Ο εθνάρχης χαρακτηριζόταν από την ελευθεροστομία του και τη συχνή χρήση του ρε. Ο Μποστ τον σατίριζε αλύπητα.

Μια και δεν μπορώ να βρω τη γελοιογραφία του Μποστ με το λιοντάρι «Λέων, ο rex των ζώων» και δίπλα τον Καραμανλή «Καραμανλέων, ο ρε των Ελλήνων», βάζω δυο, που έχω πρόχειρες, για τη χρήση του ρε και μία ακόμη σχετική με την καταγωγή του. Διπλωματούχος πανεπιστημίου Κιούπ-κιοϊ γράφει η τσάντα, όπου Κιούπ-κιοϊ είναι το παλιό όνομα του χωριού του εθνάρχη, σήμερα Πρώτη Σερρών.

• 

• 

Για να δείτε ολόκληρες τις γελοιογραφίες του Μποστ, πατήστε ΕΔΩ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Για πείτε τώρα, εσείς που συγκρίνετε την Αμαλία Μεγαπάνου με την Τζάκι και τη Μαρέβα, το κάνετε για να γελάσουμε. Έτσι;

Γρηγόρης Λαμπράκης – 57 χρόνια από τη δολοφονία του

Μακεδονία, 23 Μαΐου 1963

Μακεδονία, 24 Μαΐου 1963

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες… Ο Μίκης Θεοδωράκης μας μιλάει για τις τελευταίες ώρες του Γρηγόρη Λαμπράκη στο ΑΧΕΠΑ. Μια μοναδική μαρτυρία στη συνέντευξη που είχε δώσει στον Κωνσταντίνο Μπλιάτκα τον Μάιο του 1998 για την εκπομπή «Με Μια Τρίτη Ματιά». Την ώρα που ο μαραθωνοδρόμος της Ειρήνης χαροπάλευε βρέθηκαν στο πλευρό του ο Μίκης, ο Γιάννης Ριτσος, ο Μανώλης Γλέζος, ο Γιάννης Ιμβριώτης και ο ποιητής και ακτινολόγος γιατρός Μανόλης Αναγνωστάκης. Η συγκλονιστική παρουσία μερικών δεκάδων γενναίων φοιτητών έξω από το νοσοκομείο, στην μπούκα του αυταρχικού κράτους. Μόλις είδαν τους δυο δημιουργούς του «Επιτάφιου», τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Γιάννη Ρίτσο άρχισαν να τραγουδούν δακρυσμένοι το «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες».

Τα πρώτα τρόλεϊ της Αθήνας και το νυχτερινό ξήλωμα των γραμμών του τραμ

Τρόλεϊ στη γωνία Πατησίων και Αγίου Μελετίου.

Ύστερα από μερικές δοκιμαστικές διαδρομές, την Κυριακή 27 Δεκεμβρίου του 1953 μπήκαν επίσημα σε κυκλοφορία τα πρώτα τρόλεϊ της Αθήνας στη γραμμή 3 Πατήσια-Αμπελόκηποι, που έκαναν τη διαδρομή από πλατεία Κολιάτσου μέχρι την πλατεία Θων-τέρμα Αμπελοκήπων μέσω της Πανεπιστημίου και πάλι πίσω. Η γραμμή λειτουργούσε 16 ώρες το εικοσιτετράωρο, την εξυπηρετούσαν 38 τρόλεϊ και μεταξύ αφετηρίας και τέρματος υπήρχαν 16 στάσεις.

27 Δεκεμβρίου 1953

Τρόλεϊ της γραμμής 3 Πατήσια-Αμπελόκηποι κάνει την πρώτη δοκιμαστική διαδρομή του στις 18 Δεκεμβρίου 1953.

Από τα πιάτα «Κεραμεικός» στους Παρθενώνες του Κανελλόπουλου και στις αναγούλες του εθνάρχη

Σας έχω μιλήσει για της γιαγιάς μου το μπουγαδοκόφινο, για το Τετράδιον Γλυκισμάτων της και για τις κότες στην αυλή του κολωνακιώτικου σπιτιού. Σήμερα θα γνωρίσετε τα πιατικά της. 

1956

Τα πιατικά Κεραμεικός ήταν το καθημερινό σερβίτσιο αρκετών αστικών νοικοκυριών. Είχαν καλή ποιότητα, καλή εμφάνιση και καλή τιμή. Σήμα κατατεθέν ήταν ο περίφημος μαρμάρινος ταύρος από τον περίβολο του Διονυσίου του Κολλυτέως, ο οποίος είναι το σήμα του πανάρχαιου αθηναϊκού νεκροταφείου του Κεραμεικού.

KERAMIKOS, Made in Greece.

Αίθριο Μουσείου Κεραμεικού

Το εργοστάσιο Κεραμεικός βρισκόταν στην Πειραιώς. Εγκαινιάστηκε το 1909 και έφερνε τις πρώτες ύλες από τη Μήλο. Σύντομα ξεχώρισε για τα καλά του προϊόντα.

Η κόκα-κόλα, ο Τομ και η χούντα

1931

Στην Ελλάδα του 1931 η κόκα-κόλα διαφημιζόταν ως τονωτικός χυμός φρούτων. Ερχόταν συσκευασμένη σε μπουκάλια κατευθείαν από τα εργοστάσια της Αμερικής.

Οι Έλληνες αναζήτησαν την κόκα-κόλα ως αναψυκτικό στις δεκαετίες του ’50 και κυρίως του ’60. Επειδή όμως δεν επιτρεπόταν η παρασκευή της, για προστασία της ντόπιας παραγωγής αναψυκτικών, έπιναν Μπιράλ και Ταμ-Ταμ. Ιδιαίτερα το Ταμ-Ταμ έμοιαζε πολύ στην εμφάνιση. Όσοι είχαν γνωστούς στην αμερικάνικη βάση του Ελληνικού, έπιναν καμιά φορά αυθεντική κόκα-κόλα κι ύστερα κρατούσαν το μπουκάλι για ενθύμιο και για φιγούρα. Όσοι είχαν λεφτά έπιναν κόκα-κόλα στου Zonar’s, που ο ιδιοκτήτης την έφερνε σε βαρέλια από την Αμερική.

Για να φτάσει η κόκα-κόλα στα ψυγεία των καταστημάτων και των σπιτιών χρειάστηκε ένας ελληνοαμερικάνος επιχειρηματίας (βίος και πολιτεία!) και μία δικτατορία.

Τα νέα του 1964

Πολλοί λένε «κάθε πέρσι και καλύτερα». Έχουν δίκιο; Ας δούμε πόσο ωραία περνάγαμε πενήντα δύο πέρσι πριν, το 1964, παίρνοντας στην τύχη και χωρίς αυστηρή χρονολογική σειρά μερικά αποκόμματα εφημερίδων εκείνης της χρονιάς.

Χρόνια πολλά, κύριε τροχονόμε! Ευτυχές το 1964!

Βρέθηκε ένας αρχαίος τάφος στην οδό Λυκούργου. Από πάνω του στήθηκε μια πολυώροφη οικοδομή που μπορεί κανείς να θαυμάσει στη γωνία Λυκούργου και Αιόλου. Ζούμε τις μεγάλες στιγμές των μεγάλων έργων, της αποθέωσης του τσιμέντου και του πολιτισμού των εργολάβων!

Όλη η χώρα ανοικοδομείται με τσιμέντο και κακής ποιότητας υλικά.

Αυτά που είδε και άκουσε ο Μίνως Αργυράκης στο τραγικό Μπουρνάζι τον μαύρο Νοέμβρη του 1961

 

Ο Μϊνως Αργυράκης την επόμενη μέρα από τη θεομηνία και τις ασύλληπτες καταστροφές της 6ης Νοεμβρίου 1961 πήγε στο αφανισμένο Μπουρνάζι. Περπάτησε στις πρώην γειτονιές των πρώην δρόμων, είδε, παρατήρησε, συνομίλησε, άκουσε κι έμαθε από πρώτο χέρι.
Βέβαια, ο Μίνως Αργυράκης δεν ήταν ο μόνος που επισκέφθηκε το Μπουρνάζι. Πήγαν πολιτικοί, επίσημοι, ο πρωθυπουργός (ο Καραμανλής που τότε τον θεωρούσαν πατέρα και σήμερα εθνάρχη), η άνασσα και βασιλομήτωρ Φρειδερίκη… Το ενδιαφέρον τους εκδηλώθηκε μέσα από τις λιμουζίνες.
Τα σχέδια και οι εντυπώσεις του Μίνου Αργυράκη δημοσιεύτηκαν στις 8 Νοεμβρίου